Niet minder dan twaalf jaar was Rutger Hornikx gewestpresident Buitenland. Zijn motto: pas als je in het buitenland woont en werkt, besef je hoe belangrijk je taal en cultuur zijn. Hij heeft op dat vlak recht van spreken, want hij woonde zestien jaar in Afrika en is daar ook lid geworden. Zijn blik is echter niet alleen gericht op de acceptatie van 'het buitenland' van de Orde bij 'het binnenland' van de Orde, maar ook op de toekomst. “We moeten openstaan voor de andere denk- en leefpatronen van jongeren.”

 

Hoe lang bent u al lid en welke functies en/of verantwoordelijkheden heeft u binnen de Orde van den Prince sindsdien zoal gehad?

Ik ben lid sinds 1982, in de afdeling Kigali in Rwanda. In 1989 werd dat Extra-Muros. Ik woonde en werkte toen in Nigeria tot 1995. In 1997 werd ik penningmeester, twee jaar later voorzitter van Extra-Muros. Vanaf 2007 ben ik gewestpresident Buitenland.

 

Waarom bent u toentertijd lid geworden?
 

Ik werd uitgenodigd in Kigali, Rwanda. Ik vond het al snel een interessante en bijzondere Nederlands-Vlaamse afdeling.
 

Mijn motto is: pas als je in het buitenland woont en werkt, besef je hoe belangrijk je taal en cultuur zijn.
 

Ieder Princelid in het buitenland is automatisch dagelijks bezig met Nederlandse taal en cultuur, in werk, vereniging, gezin en waar ook. In het vorige DB was er in het kader van NT&C weinig belangstelling voor de individuele inspanningen van leden op dat gebied. In de buitenlandse gewesten is daar vanouds en, zoals ik al zei, automatisch aandacht voor. In het Nederlands les geven aan kinderen (en anderen), als lid van de Vlaamse of Nederlandse vereniging jouw cultuur onder de aandacht brengen, ontmoetingen organiseren voor Nederlandstaligen – inclusief kinderen- om hen de eigen taal vrijuit te laten bezigen, het is concreet bezig zijn met NT&C in het dagelijks leven.

 

Wat doet of deed u naast de Orde van den Prince?
 

Zestien jaar ontwikkelingswerk, in de coördinatie en ondersteuning van het christelijk gezondheidswerk in Rwanda en Nigeria. Daarna werkte ik voor een energiebedrijf tot mijn pensioen.

 

Ik ben medebestuurder van de stichting Carat die in Helmond al 25 jaar gratis openluchtconcerten organiseert. Ik ben daarnaast een bevlogen zanger in mijn zangkoor en sinds twaalf jaar een enthousiaste opa.

 

Wanneer werd u gewestpresident en sinds wanneer bent u dat niet meer?

 

Van september 2007 tot september 2019.

 

Waarop kijkt u met de meeste voldoening terug en waarom?
 

Het verbinding maken tussen geïsoleerde buitenlandse afdelingen onderling, en met de vereniging.

In het ‘binnenland’ begrip en interesse kweken voor het buitenland.

Onze afdelingen in het buitenland, liggen niet allemaal in het eigen taalgebied. Het zijn ook de afdelingen in Curaçao en in Wallonië. Ik merk dat aan mijn contacten.
 

Alle gewestdagen Buitenland waar de geest van amicitia en tolerantia hoogtij viert. En de fantastische eerste Algemene Leden Dag in 2013 in Luxemburg. 
 

Ik begon mijn afscheidswoord op de laatste Gewestdagen met deze paragraaf:
“Ik heb een speciale toets op mijn laptop met het OvdP logo, dat wil zeggen, ik was de eerste gewestpresident die digitaal bezig ging. Hoe onwezenlijk die digitale vriendschap ook leek, des te wezenlijker en verheugend waren de talloze reacties van reeksen van afdelingsbestuurders en anderen. Het bleek de digitale weg te zijn die de afdelingen binnen het gewest Buitenland snel bereikbaar maakte en verbond. Gewoon met e-mails, weinig gebruik van de sociale media.”

 

Wat had achteraf beter gekund of anders gemoeten?
 

Aan Extra Muros had véél eerder toestemming gegeven moeten worden om leden te mogen werven. Nu is het erg laat om te netwerken…

 

Wat hebben de leden van uw bestuur, de afdelingsbesturen en/of de leden van uw gewest over u ontdekt de afgelopen jaren?
 

Een volhouder met inzet? Vraag het aan hen…

 

Hoe diep is het zwarte gat nu en hoe gaat u dat opvullen?
 

Niet zo diep. Ik blijf actief als webbeheerder van het gewest. De andere verantwoordelijkheden buiten de Orde die ik eerder noemde, gaan ook gewoon door.

 

Is er nog iets dat u uw gewest of de Orde als geheel wilt meegeven?
 

Geloof in de Keure. En openstaan voor de andere denk- en leefpatronen van jongeren.

 

Ik wens alle goeds toe aan de nieuwe gewestpresident Buitenland, mijn beste vriend Christophe Ommeganck.

 

Uittredend gewestpresident Buitenland Rutger Hornikx met zijn opvolger Christophe Ommeganck.